چند نمونه از وضعیت ایران در عصر صفوی از زبان تاورنیه
ایران در گذشته به سبب کثرت حیرت آور قناتهایی که آن را آبیاری می کرد یکی از حاصلخیز ترین کشورهای مشرق زمین محسوب می شد.(سفرنامه ی تاورنیه ص 17)
اندک زمانی بیش نیست که در این کوه ها معادنی کشف کرده اند که تقریبا همه مس است و ایرانیان با مهارت و هنرمندی تمام از آن سینی و بشقاب و طشت و دیگ و دبگر لوازم خانگی می سازند.(سفرنامه ی تاورنیه ص 18)
کودکان ایرانی، به خلاف کودکان ما، در کوچه ها بازی نمی کنند، بلکه به محض خروج از مکتب می روند پیش پدران خود می نشینند تا اندک اندک حرفه اش را بیاموزند، و این کار در سراسر ایران معمول است.(سفرنامه ی تاورنیه ص 46)
بازار نیز امنیت بسیار دارد و شبها بازرگانان دکان خود را سرسری و بی ملاحضه می بندند، چه در تمامی شب از داخل و خارج محافظت کامل می شود.(سفرنامه ی تاورنیه ص 61)
ایران ادب و نزاکت بهتر و ذوق های لطیف بیشتر از مملکت عثمانی دیده می شود و ایرانیها در میان همه ی مردم آسیا از این مزیت برخوردارند که نظم و عدالت را دوست می دارند و در همه ی کارها با خارجیان و خصوصا آنان که از اروپا می آیند و بیش از همه با فرانسویان به نیکی رفتار می کنند.(سفرنامه ی تاورنیه ص 243)
این ها تنها چند نمونه کوچک از آن دوران پرشکوه است، بلکه صدها نمونه دیگر نیز وجود دارند که تاریخ باشکوه ایران را می سازند. حال نتجیه گری را به شما دوستان می سپارم تا مقاسیه کنید که آیا در آن دوران وضعیت اروپا بهتر بود یا ایران؟